De invloed van hoesten en niezen op urineverlies
Een aanzienlijk deel van de mannen en vrouwen krijgt op een bepaald moment in het leven te maken met urineverlies. Bij mannen wordt dit vaak veroorzaakt door een probleem in de blaas of de prostaat, bij vrouwen is de verslapte bekkenbodem doorgaans de reden voor hun incontinentie. Wanneer zij urine verliezen tijdens inspanningen zoals sport, het tillen van iets zwaars of hard lachen, is er sprake van stressincontinentie. Ook bij hoesten en niezen kunt u dan urine kwijtraken. Daarom kan deze vorm van incontinentie ook verergeren wanneer er sprake is van verkoudheid, griep, hooikoorts of andere allergieën. De producten van Tena men zijn goed om dit op te vangen, maar er zijn ook andere manieren om incontinentie te voorkomen.
Waardoor wordt stressincontinentie veroorzaakt?
Stressincontinentie is dus een vorm van urineverlies die voornamelijk bij vrouwen voorkomt. Dit type incontinentie, dat ook wel inspanningsincontinentie wordt genoemd, wordt veroorzaakt door verslapping van de blaas en bekkenbodemspieren. De bekkenbodem is een spiergroep die ondersteuning biedt aan de organen in uw buikholte en deze in feite op hun plaats houdt. Wanneer deze spiergroep verslapt (hier kunnen verschillende factoren aan ten grondslag liggen), kan de plasbuis ook onvoldoende weerstand bieden aan de druk van de blaas.
Activiteiten die druk in de buikholte veroorzaken zorgen er dan ook voor dat de spieren rond de urinebuis niet meer krachtig genoeg kunnen samentrekken en dat u urine verliest. Soms blijft dit beperkt tot enkele druppels maar het kan ook een groot deel van uw blaasinhoud betreffen.
Hoesten en niezen veroorzaakt druk in uw buikholte
Het is dus niet de verkoudheid, allergie of hooikoorts zelf die voor urineverlies zorgt, maar de druk op de verslapte bekkenbodem als gevolg van het niezen en hoesten. De neerwaartse druk in uw buikholte perst als het ware de urine uit uw blaas. Dat is waarom sommige vrouwen hun benen ook kruisen en hun dijen en billen aanspannen als ze een nies of een hoestaanval voelen aankomen. Helaas heeft dit niet altijd het gewenste succes.
Oorzaken van een verslapte bekkenbodem
Nu zult u zich wellicht afvragen waar die verslapte bekkenbodemspieren door worden veroorzaakt. De waarheid is dat veel factoren hiertoe kunnen leiden. Zo heeft de spiergroep van dames die urineverlies bij inspanning vertonen, niet zelden al flink wat te verduren gehad tijdens zwangerschappen en bevallingen. Ook lagere oestrogeenniveaus in de overgang en chronisch hoesten (door een aandoening, maar ook door roken) zijn vaak voorkomende redenen. Tot slot zijn ook overgewicht en constipatie belangrijke oorzaken.
Urineverlies beperken door een gezonde levensstijl
Aan hoesten en niezen door een allergie kunt u lang niet altijd evenveel doen, net als aan de lagere oestrogeenniveaus die optreden tijdens de menopauze. Waar u wel invloed op hebt, is uw levensstijl. Er gelden dan ook enkele algemene adviezen om urineverlies te kunnen beperken. Zo is het ten eerste essentieel om te stoppen met roken en ‘gezond toiletgedrag’ te bezigen. Dat wil zeggen: enkel het toilet bezoeken wanneer de blaas echt vol is en aandrang niet te lang uitstellen.
Ook is een vochtinname van anderhalf tot twee liter per dag van belang en kunt u het beste stoppen met het drinken van cafeïne, alcohol en koolzuurhoudende dranken. Zorgt u er ook voor dat u voldoende vezels in uw voedingspatroon opneemt. Deze voorkomen constipatie en zo dus ook een nog sterker verhoogde druk in uw buikholte. Ook sporten helpt constipatie voorkomen én uw gewicht op peil te houden. Heeft u overgewicht? Probeert u de overtollige kilo’s dan dus op een verantwoorde manier kwijt te raken.
Bekkenbodemfysiotherapie
Ongeacht de leeftijd waarop urineverlies door hoesten en niezen optreedt en de oorzaak die hieraan ten grondslag ligt, is het mogelijk om de kracht van uw bekkenbodem te verbeteren. Dit kunt u het beste onder begeleiding van een bekkenfysiotherapeut doen. Deze zal u ook oefeningen geven die u thuis dagelijks moet toepassen om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. Wat u in feite traint, is het controleren van de aanspanning en ontspanning van deze spiergroep. De ene vrouw merkt sneller resultaten dan de andere, maar vrijwel iedereen merkt na zes maanden een grote verbetering.